Listę cytowanych piśmiennictwa należy utworzyć na oddzielnej stronie na końcu dokumentu, ale przed załącznikami. W wykazie cytowanej literatury należy zachować kolejność alfabetyczną, bez podziału na poszczególne rodzaje publikacji. Z reguły zaczynamy od pierwszej litery nazwiska autora. Wymieniając autorów pracy, oddziel nazwiska przecinkami. Prace tego samego autora są ułożone alfabetycznie według tytułu. W jednej nucie dodaj wcięcie do drugiej i każdej kolejnej linii (5 spacji). Tworząc listę referencyjną dla tekstu napisanego w języku polskim:
- wyrazy w tytule pracy (poza imieniem i nazwiskami własnymi) należy pisać małymi literami; nie dotyczy to tytułów w języku niemieckim, w których wszystkie rzeczowniki są pisane wielką literą,
- zamienić skróty w bibliografii załącznika na ich polskie odpowiedniki (tabela 1).
Tabela 1. Lista skrótów używanych w bibliografii załącznikowej i ich tłumaczenie
Rodzaj publikacji | Opis bibliograficzny |
Artykuł naukowy[1] | Nazwisko, I. (rok). Tytuł artykułu. Tytuł czasopisma, nr tomu: zakres stron. |
Książka | Nazwisko, I. (rok). Tytuł książki. Wydawnictwo, miejsce wydania. |
Rozdział/fragment książki | Nazwisko, I. (rok). Tytuł rozdziału. W: Tytuł książki. Red. I. Nazwisko redaktora. Wydawnictwo, miejsce wydania: zakres stron. |
Rozdział/fragment tomu jakiejś serii | Nazwisko, I. (rok). Tytuł rozdziału. W: Tytuł tomu. Tytuł serii, nr tomu. Red. I. Nazwisko redaktora serii. Wydawnictwo, miejsce wydania: zakres stron. |
Referat konferencyjny niepublikowany | Nazwisko, I. (rok, miesiąc). Tytuł referatu. Referat wygłoszony na Nazwa Konferencji. Organizator, miejsce. |
Abstrakt artykułu | Nazwisko, I., (rok). Tytuł artykułu [Abstrakt]. Tytuł czasopisma, nr tomu: zakres stron. |
Raport z badań | Nazwisko, I. (rok). Tytuł [Raport nr xxxx]. Instytucja wykonująca, miejsce wykonania. |
Dysertacja (praca doktorska, dyplomowa, przejściowa itp.) niepublikowana | Nazwisko, I. (rok). Tytuł. Maszynopis. Rodzaj pracy. Instytucja, miasto. |
Dokument elektroniczny: artykuł naukowy | Nazwisko, I. (rok). Tytuł artykułu. Tytuł czasopisma, nr tomu: zakres stron. |
Dokument elektroniczny: e-book | Nazwisko, I. (rok). Tytuł e-booka. Afiliacja autora. |
Dokument elektroniczny: inny | Nazwisko, I. (rok). Tytuł [format źródła]. |
Informacje ze stron, które mogą ulegać zmianom, posty na forach, blogach, grupach dyskusyjnych i listach mailingowych | Nazwisko, I. (rok.dzień.miesiąc). Tytuł wątku/postu (rodzaj medium)[2]. |
Informacja ustna | Nazwisko, I. (rok.dzień.miesiąc). Informacja ustna (ewentualnie inne informacje). |
Informacje potrzebne do przypisu bibliograficznego należy umieścić na stronie tytułowej (pierwsza strona), a następnie na stronach redakcyjnych (druga i ostatnia strona publikacji). Istnieje m.in. zestandaryzowany numer nadawany publikacjom (ISSN dla czasopism i ISBN dla książek). Rokiem publikacji może być data praw autorskich, rok druku lub data podana we wstępie. Jeżeli dostępne są fragmentaryczne dane, można skorzystać z katalogu Biblioteki Narodowej zawierającego monografie lub z baz publikacji naukowych w celu uzupełnienia opisu i jego weryfikacji.
Zamiast nazwiska autora nie należy używać słów „anonimowy” lub „praca zbiorowa”. Jeśli dokument nie zawiera informacji o autorze (lub redaktorze), to wtedy trzeba zamienić kolejność elementów notki, podając na początku tytuł dokumentu:
Skład bibliografii dla publikacji bez podanego autora:
Tytuł dokumentu. (rok). Wydawnictwo, miasto.
Jeżeli dokument nie zawiera informacji o dacie, wydawcy ani też miejscu wydania, to odpowiednie elementy notki trzeba zastąpić wyrażeniami: [rok nieznany], [wydawca nieznany], [miejsce nieznane].
Z kolei w przypadku publikacji, które są na etapie przygotowania do druku, trzeba w miejscu roku podać informację „w druku”.
Skład bibliografii dla publikacji w druku:
Kowalski, B. (w druku). Pozyskiwanie drewna użytkowego. Gdańskie Wydawnictwo Techniczne, Gdańsk.
[1] Nazwę czasopisma można podać w skrócie. Skróty należy tworzyć według wykazu nazw czasopism dostępnych na stronie internetowej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego lub utworzyć samodzielnie na podstawie norm regulujących zasady tworzenia skrótów.
[2] Na przykład „poradnik”, „artykuł”, „komentarz na forum”, „elektroniczna lista dyskusyjna”, „prospekt reklamowy” itd.
Jedna myśl w temacie “Wykaz cytowanych źródeł”